Foto’s van een uitvaart. Die wil je toch?!

Tijdens netwerkbijeenkomsten, op verjaardagsfeestjes en andere privé of zakelijke ontmoetingen krijg ik altijd de vraag: “Waarom foto’s van een uitvaart?” Foto’s van een uitvaart moeten missen, dat is pijnlijk!

Grijpbare momenten

Eén jaar nadat iemand die je liefhebt is overleden, sta je er nog eens extra bij stil. Het jaar is voorbij gekropen waarbij herinneringen keer op keer zijn opgehaald op speciale momenten, zoals zijn/haar 40e verjaardag, jullie eerste vakantie samen, jullie huwelijk of de geboortes van de kinderen.

Je bekijkt de fotoboeken. Keer op keer. Alleen of samen. Nóg meer komt terug in jouw gedachten: jullie favoriete nummer dat uit de spiekers knalde op zijn/haar 40e verjaardag of zijn/haar streling over jouw gezicht tijdens jullie huwelijksgeloften.

Foto’s halen nóg meer van een herinnering terug. Ze worden weer even ‘grijpbaar’. Momenten die je was vergeten. Momenten die je hebt gemist. Je bent even terug in dat vergeten moment.

Foto’s van een uitvaart moeten missen is pijnlijk

Sta er eens bij stil dat je geen foto’s hebt van de uitvaart van je geliefde. Je herinnert je globaal de dag, maar je vergeet de kleuren van het rouwboeket, de spulletjes die meegingen in de kist en de immense lengte van de rouwstoet. Om maar te zwijgen over momenten die je helemaal niet hebt kúnnen zien, zoals de steun die jouw kinderen onderling aan elkaar boden of het beeld hoe jij steun zocht bij vrienden of familie door een innige omhelzing.

Hoe erg is het als je van een uitvaart de foto’s moet missen?!

Dat is pijnlijk erg. 

“Nu ik de foto’s zie, snap ik waarom je foto’s laat maken van een uitvaart.
De foto’s zijn echt mooi en respectvol vastgelegd” 

Foto’s helpen je herinneren en helpen je om het verhaal compleet te krijgen.

Je kan zien:

• wat er in de kist is meegegaan.
• zien hoe je kinderen de kist naar buiten droegen.
• welke collega’s aanwezig waren.
• hoe neefjes en nichtjes troost bij elkaar zochten. 

Voorkom pijn en laat foto’s maken

Op momenten dat je er behoefte aan hebt, kun je het beeldverhaal erbij pakken. Rustig alleen bekijken, je emoties toelaten of samen met iemand erover praten.

Door de foto’s in het fotoboek in de kast te hebben staan, hoef jij de pijn van het missen van foto’s niet te voelen. 

Zou jij overwegen om foto’s te laten maken bij de uitvaart van een dierbare? Waarom wel/niet? Misschien heb je er nog nooit over nagedacht of juist wel. Ik zou het graag van je horen/lezen.

Met warme groet,
Daisy Renders
Herinneringbewaarster®